Mormoni i człowiek z Kennewick

Mormoni czyli członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich są bardzo specyficzną grupą wyznaniową. Zdaniem niektórych badaczy ich wiara (stopniowalność zbawienia, dodatkowa święta księga, czy tryteizm - politeizm) nie mieści się nawet w spektrum wierzeń chrześcijańskich. Nie przeszkadza to jednak samym mormonom deklarować się jako chrześcijanie. 

Mormoni wierzą w objawienie zawarte w Księdze Mormona. Zgodnie z zawartą w niej opisem dziejów Mormoni wierzą, że przemawiający przez proroków Bóg nakazał prorokowi Lehiemu wyprowadzić grupę Izraelitów z Azji do ziemi obiecanej w Ameryce. Księga Mormona opisuje dzieje potomków Lehiego – zatracających wiarę Lamanitów i wiernych boskiej prawdzie Nefitów, którzy przybyli na ziemie dzisiejszego USA już w V wieku przed Chrystusem. Druga księga Nefiego przedstawia opis kiedy to grupa synów Lamana sprzeciwia się boskiej woli głoszonej przez Nefiego. Bóg pokarał ich w sposób następujący:

I doświadczył ich srogim przekleństwem z racji ich niegodziwości, bo znieczulili swe serca przeciwko Panu, że stały się one niczym głaz, dlatego jak byli oni biali, piękni i mili dla oka, aby nie byli pokusą dla naszych Pan Bóg sprawił, że ich skóra stała się ciemna tak powiedział Pan Bóg: Spowoduję,  że będą wstrętni dla twoich jeśli nie nawrócą się odstępując od nieprawości. 

Litościwy Bóg nie skazał potomków Lamana na wymarcie, lecz pozwolił im dożyć do dni dzisiejszych. Bóg nakazał jednak ścisłego przestrzegania podziałów rasowych i zabronił utrzymywania relacji seksualnych z Lamanitami. Odseparowani od prawych  Nefitów brzydcy potomkowie Lamana stali się przodkami Indian. Po dziś dzień mormoni finansują liczne wyprawy archeologiczne mające udowodnić pobyt białego człowieka w Ameryce prekolumbijskiej potwierdzając tym samym prawdziwość ich tradycji.

Wydawałoby się to osobie niepodzielającej wiary mormońskiej śmiesznym religijno-naukowym folklorem gdyby nie kilka specyficznych znalezisk. Jednym z nich jest odnaleziony 28 lipca 1996 Człowiek z Kennewick. Szkielet datowany jest na okres z przed 9200 lat. Zachował się w niemal idealnym stanie. Należał do mężczyzny zmarłego w wieku ok. 45-50 lat, wzrostu około 170-175 cm, smukłej budowy. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że antropolodzy określili go pierwotnie jako osobę rasy kaukaskiej.

Znalezisko z 1996 było wielką sensacją.

Znalezisko szybko wzbudziło sensację, człowiek z Kennewick nie przypomina bowiem współczesnych Indian. Kilka lokalnych plemion wystąpiło z inicjatywą pochowania go w wierze przodków (tak jakby te plemiona istniały od 10 000 lat). Politpoprawna administracja Clintona przekazała im te ciało. Jednocześnie o swego przodka  upomnieli się amerykańscy wyznawcy Asatru i mormoni. Ostatecznie ciało zostało odebrane (mimo protestów i apelacji plemion Nez Perce, Wannapum, Colville i Umatilla) i poddane dalszym badaniom. Na chwilę obecną ustalono, że szkielet przynależał do osoby pokrewnej ludowi Ajnów (pierwotnie była to ludność paleoazjatycka przynależąca do rasy białej z domieszką rasy żółtej, dziś zostali praktycznie w całości zasymilowani biologicznie przez Japończyków). Dla wyznawców Asatru i Mormonów takie pochodzenie jest dostatecznym dowodem na obecność białego człowieka w Ameryce.

Przedstawiciel ludu Ajnów z początku XX wieku

Bibliografia:

1)      Księga Mormona – Jeszcze Jedno Świadectwo o Jezusie Chrystusie, Intellectual Reserve, Inc. 1981. ss. 524.   Księgę Mormona można nabyć w Polsce bez specjalnych problemów.

2)      A. Sołtysiak, Maciej Szymkiewicz, Od Wotana do Człowieka z Kennewick. Koncepcje rasy i społeczeństwa w Ásatrú, "Nomos" 51/52, 2005, ss. 75–87. Artykuł dostępny i formacie PDF. Opisuje on znalezisko z Kennewick oraz stosunek wyznawców Asatru do tego odkrycia.

3)      Trzeciej pozycji nie będzie :)  

M.M.