25 marca
bieżącego roku ukazała się najnowsza odsłona serii Diablo – dodatek Diablo 3: Reaper of Souls. Podobnie jak
w poprzednich częściach zadaniem gracza jest pokonać hordy nikczemnych potworów
zagrażających istnieniu ludzkości. Trzecia część sagi Diablo pełna była
dowcipów i nawiązań do literatury i popkultury. Pustynne Czerwie z drugiego
aktu (a już zwłaszcza Szeitan Stworzyciel) przywodziły na myśl Diune Franka Herberta,
opanowany przez wężokształtne cesarski dwór przypomina opowiadanie Kraina Cieni
Roberta Erwina Howarda (w którym to król Kull rozprawia się z wężoludzkimi
iluzjonistami), w kanałach Zachodniej Marchii zaś można spotkać szczurołaka
Splintera. Również polscy tłumacze bawili się nieźle przy lokalizacji gry, wśród
przedmiotów można znaleźć miecz Longinusa Podbipięty, szablę Wołodyjowskiego i
pastorał Natanka. Niemniej dla historyków będących fanami popkultury
najciekawszy jest wątek tajemniczych Nefalemów.
Pan Diablo z serii Diablo
Postacie
Nefalemów pojawiły się w dodatku do Diablo
2: Pan Zniszczenia. Strzegli oni w nim wrót góry Arreat. W Diablo 3 wyjaśniono genezę tych
bohaterów – mają być oni potomstwem aniołów i demonów. Sama nazwa zaś nawiązuje
do starosemickich legend o Nefilimach czyli upadłych. W hebrajskim folklorze
terminem tym określano dzieci synów
bożych i cór kobiecych. Ślady tej legendy obecne są i w Biblii (Rdz 6,1-2).
To podług starosemickiej tradycji właśnie zrodzeni z takich związków mocarze i giganci sprowadzili na ludzkość
karę potopu.
Wątek
Nefilimów opisany jest szerzej w tzw. Księdze Henocha włączonej do Kanonu Pisma
Świętego przez Koptyjski Kościół Prawosławny. Część I w wersach 6-36 tego
apokryficznego dzieła opisuje związki między aniołami a ludzkimi kobietami.
Przedstawia listę zakochanych w ludzkich kobietach aniołów, wśród nich pojawia
się nauczyciel ludzkości (zdradzić miał
sekrety metalurgii) występujący i w Biblii Azazel (Kap 16, 8-10). Prócz
metalurgii aniołowie mieli nauczyć ludzkość sekretów magii, jubilerstwa i…
malowania oczu.
Omawiany
fragment księgi Henocha pochodzi z IV wieku przed Chrystusem. Nie sposób jest dziś
określić precyzyjnie miejsca jego powstania. Jedno nie ulega wątpliwości tekst
ten znany był w całej Judei i posługiwało nim się zgromadzenie Esseńczyków.
Twórcy Diablo konstruując
świat gry po raz kolejny, sięgnęli do jednej z wielu tradycji w celu wzbogacenia
uniwersum gry. I choć fabuła ma w grach tego typu znaczenie drugorzędne to o
wiele milej masakruje hordy potworów widząc nawiązania nie tylko do klasyki SF
i Fantasy ale i do tradycji starszych niż chrześcijaństwo.
Bibliografia:
1)
Tekst księgi Henocha został wydany w ramach tzw.
prymasowskiej serii biblijnej w pracy Apokryfy Starego Testamentu /oprac. i wstępy Ryszard Rubinkiewicz, Warszawa 1999.
Pewną wadą pracy jest dość skrótowe opracowanie (zwłaszcza jak porówna je się z
serią Apokryfów Nowego Testamentu
wydawaną pod redakcją ks. Starowieyskiego).
2)
Jacques
Collin de Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, Warszawa-Kraków 1993. Polskie
(niestety skrócone) wydanie słynnego Dictionnaire
Infernal z 1818. W tym lekkim piórem napisanym dziele można poczytać
rozmaite legendy z różnych stron świata w tym o Kambionach – dzieciach ludzkich
kobiet i demonów.
3)
Diablo 3 – po prostu trzeba pograć w tę grę.
MM.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz